Τα όνειρά σου

Είναι βαρύ κι αβάσταχτο

το βλέμμα των ονείρων σου.

Όσο αγωνίζεσαι ν’αντέξεις

τον θόρυβο των χτύπων σου,

και με ρυθμό ταχύ όπως κι αυτοί

ακροβατέις

στην λεπτή πάνω γραμμή των δακρύων σου

και τότε νιώθεις την απόμακρη

πικρή ειρωνεία

του χρόνου και των θέλω σου.

Τον γέλωτα των αξιών σου.

Και πείσμα δείχνοντας τα κυνηγάς,

σαν όνειρο

όσο η καρδιά σου το προστάζει.

Μα οι αξίες, ήλιος περίλαμπρος

και φωτεινός

σε καίει και λιώνει τα φτερά σου.

Αυτές οι ίδιες οι πανίσχυρες φωτιές,

βοριάς πανίσχυρος που όλα τα σαρώνει,

διώχνει το σύννεφο μακριά

καθώς το χέρι σου απλώνεις

και τότε χάνεται μεμιας,

σαν να’ταν όνειρο.

Σαν να’ταν όνειρα

δικά σου, αληθινά.